Geosolum

Metoda konduktometryczna

Metoda konduktometryczna to jedna z aktywnych metod elektromagnetycznych. Jest ona w pełni nieinwazyjna i bardzo szybka. Pozwala na badania zmienności ośrodka geologicznego nawet wtedy, gdy znajduje się on pod sztuczną nawierzchnią np.: asfaltową lub betonową. Wykorzystuje bardzo niewielkie pole elektromagnetyczne. Generowane w cewce nadawczej pierwotne pole magnetyczne  powoduje wytworzenie się słabych prądów elektrycznych w ośrodku geologicznym, dzięki zjawisku indukcji. To samo zjawisko odpowiada za wytworzenie wtórnego pola magnetycznego, odbieranego wraz z polem pierwotnym w cewce nadawczej. Różnica między kształtem wygenerowanego i odebranego pola jest wielkością mierzoną w metodzie konduktometrycznej.

Stosując różne zakresy częstotliwości w cewkach oraz korzystając z różnych rozstawów pomiędzy nimi możemy pozyskać informację z różnych głębokości ośrodka geologicznego. W niektórych szczególnych przypadkach wyniki z profilowań konduktometrycznych można przetworzyć tak samo jak wyniki tomografii elektrooporowej uzyskując ilościowy obraz ośrodka geologicznego i rozkład oporności. Interpretując rozkład oporności możemy wyznaczyć granice warstw w ośrodku geologicznym, czy znaleźć zwierciadło wody gruntowej.

Metoda konduktometryczna jest szczególnie przydatna do:

1. kartowania gruntów organicznych,
2. poszukiwań obiektów archeologicznych,
3. poszukiwania wody,
4. kartowania geologicznego,
5. kartowania zwierciadeł wody gruntowej.